donderdag 23 oktober 2014

EEN TURELUUR AAN HET STERFBED

Voor ons is de Tureluur (Tringa totanus) een grijsbruine vogel met een rode snavelbasis en rode poten die zijn tijd verdeelt tussen hoog- en laagwatergebieden. Voor de oude Kelten lag dit anders. Op de eerste plaats was de vogel, net als andere dieren, geen zelfstandig wezen maar de verschijningsvorm van een geest. Ook zijn levensgebied zagen ze als minder aards dan wij, ze stond model voor de overgang van leven naar dood. Dat gaf de vogel een symbolische waarde. Wilde je die overgang voor een stervend persoon zo harmonisch mogelijk laten verlopen dan riep je de geest van de Tureluur in. Die geest liet zich het beste activeren als je het geluid van de Tureluur nabootste. Zo ontstond het zangstuk Pilililiu, waarin de vluchtroep van de Tureluur vrij precies wordt weergegeven.
Perfecte euthanasiemuziek dus.

Foto: Tureluur

zondag 12 oktober 2014

HET KAN IN ALMERE

Almere is vogelrijk.
Almere is groen.
En Almere heeft 
een Messiaenplantsoen.
Zou Franciscus zijn preek voor de vogels
ergens nog over willen doen
dan verschijnt hij in Almere
in het Messiaenplantsoen.





Olivier Messiaen (1908-1992), Frans componist. Verwerkte de zang van zo’n 300 vogels in zijn composities. Zijn uitwerkingen baseerde hij onder meer op eigen opnamen in de natuur en in vogelparken over de hele wereld. Hij bezat een grote collectie grammofoonplaten met vogelgeluiden.
In zijn opera Saint François d'Assise (1983) is de Zwartkop de eerste vogel die op de preek van Sint Franciscus reageert. Daarna volgen vele, ook niet-europese, vogels.