VOGEL ALS SOLIST

Zijn er muziekstukken waarbij de vogel volledig in zijn waarde wordt gelaten en op gelijke voet met de overige partijen samenspeelt? Waarbij de vogel optreedt als een te traceren individu. ‘Voor u treedt op de koolmees die op 27 april om 7 uur ’s morgens zong in onze Prunus’. Of ‘U hoort de zwartkop met ringnummer B884817’. Zulke muziek is erg schaars. Het hoorde tot voor kort niet tot onze antropocentrische gerichte cultuur om zingende vogels even belangrijk te vinden als menselijke muzikanten. Het eerste tegengas stamt uit 1924 en staat op naam van de toentertijd bekende Engelse celliste Beatrice Harrison (1892-1965). Zij had gewoonte om in haar tuin te oefenen en kreeg dan snel gezelschap van een Nachtegaal. Daarvan zijn door de BBC opnamen gemaakt die daarna op een schellakken plaat zijn gezet. In die tijd een hele populaire uitgave. Boze tongen beweerden overigens dat voor deze opnamen gebruik is gemaakt van een kunstfluiter.
Onverdacht is de compositie ‘Miroirs des Oiseaux' van de nog levende Franse componist Bernard Fort. Hierin voorziet hij authentieke, zelf opgenomen, vogelzang van Koolmees, Zwartkop, Nachtegaal (luister), Boomleeuwerik, Geelgors, Veldleeuwerik, Zanglijster, Merel, Wielewaal, Karekiet en Putter van minimale muzikale ondersteuning. Hier hoor je vogelzang onbewerkt en dominant. 
Ere wie ere toekomt!