VOGEL ALS SOLIST
Zijn er muziekstukken waarbij de vogel volledig in zijn waarde wordt
gelaten en op gelijke voet met de overige partijen samenspeelt? Waarbij
de vogel optreedt als een te traceren individu. ‘Voor u treedt op de koolmees
die op 27 april om 7 uur ’s morgens zong in onze Prunus’. Of ‘U hoort de zwartkop
met ringnummer B884817’. Zulke muziek is erg schaars. Het hoorde tot voor kort
niet tot onze antropocentrische gerichte cultuur om zingende vogels even
belangrijk te vinden als menselijke muzikanten. Het eerste tegengas stamt uit
1924 en staat op naam van de toentertijd bekende Engelse celliste Beatrice Harrison (1892-1965). Zij had gewoonte om in haar tuin te oefenen en kreeg dan
snel gezelschap van een Nachtegaal. Daarvan zijn door de BBC opnamen gemaakt
die daarna op een schellakken plaat zijn gezet. In die tijd een hele populaire
uitgave. Boze tongen beweerden overigens dat voor deze opnamen gebruik is
gemaakt van een kunstfluiter.
Onverdacht is de compositie ‘Miroirs des Oiseaux' van de nog
levende Franse componist Bernard Fort. Hierin voorziet hij authentieke, zelf opgenomen, vogelzang van Koolmees, Zwartkop, Nachtegaal (luister), Boomleeuwerik, Geelgors,
Veldleeuwerik, Zanglijster, Merel, Wielewaal, Karekiet en Putter van minimale muzikale
ondersteuning. Hier hoor je vogelzang onbewerkt en dominant.
Ere wie ere toekomt!