Het is nu de tijd dat het koekoeksvrouwtje haar louche kunstje uithaalt en een ei legt in het nest van een veel kleinere zangvogel. Dit na eerst een van diens eieren verwijderd te hebben. Het mannetje blijft hierbij laf op afstand. Hij houdt het vrouwtje gemotiveerd met zijn bekende aanroep. Dit gedrag heeft de koekoek het image gegeven van onbetrouwbaarheid en overspel. In vroegere tijden was het zeggen van ‘koekoek’ een manier om aan te geven dat er binnen het aanwezige gezelschap sprake was van overspel. Een beetje onrechtvaardig voor de koekoek, want er is in het geheel geen sprake van overspel, niet eens van spel. Het is gewoon parasitisme en dat is wat anders.
Er zijn een paar erg mooie voorbeelden van het gebruik van deze symboliek in muziekstukken. De aardigste vind ik het lied ‘Las coplas del cuco’ uit het ballet ‘El sombrero de tres picos’ (De driekante steek) van Manuel de Falla (1876-1946). Op een gezellige dorpsavond in Andalusië raakt de gouverneur verliefd op de vrouw van de molenaar. Even later wordt de molenaar om onduidelijke redenen gearresteerd en weggevoerd. De molenaarsvrouw weet wie daar achter zit en voelt nattigheid. Ze zingt een lied met de volgende tekst
In de nacht zingt de koekoek
waarschuwend alle echtgenoten
de deuren goed te sluiten
omdat de duivel altijd waakzaam is!
In de nacht zingt de koekoek
Koekoek!Koekoek!Koekoek!
Op het eind van het lied slaat de koekoeksklok negen keer en weet de molenaarsvrouw hoe laat het is. De gouverneur duikt op, maar bakt er als verleider niets van, waardoor alles toch goed afloopt.
Koekoek. Almere
Geen opmerkingen:
Een reactie posten