Het Winterkoninkje (Troglodytes troglodytes) is in deze blog al eerder als volhardende winterzanger ter sprake gekomen. Zijn zang is gemakkelijk te herkennen. Luid en snel. De strofen zijn niet steeds even lang zijn en verlopen ook niet altijd op dezelfde manier. Hij varieert in de volgorde van zijn trillers en rollers.
Uiteraard ontbreekt de Winterkoning niet in het oeuvre van Olivier Messiaen. We horen hem onder meer een paar keer zeer kort in Le Reveil des Oiseaux. Wat langer treedt hij op in zijn Catalogue des Oiseaux waarbij twee keer in La Bouscarle (Cetti’s zanger). In Le Loriot (Wielewaal) hoor je hem drie keer waarvan de laatste keer net voor de afsluitende Wielewaal.
Een aardig voorbeeld van inspiratie door een Winterkoning is de Wren Polka voor piccolo en orkest van de Franse componist Eugene Damaré (1840-1919). Vreemd is wel dat de Franse titel Le Roitelet is. Dat suggereert dat Damaré aan een Goudhaantje (Regulus regulus) gedacht moet hebben. Dan moet hij wel goede oren gehad hebben want de zang van die vogel is erg hoog en niet zo explosief hard als dat van een Winterkoning, maar enige gelijkenis tussen de zang van beide vogels kan niet ontkend worden.
De aanduiding roitelet ('koninkje') wordt in Frankrijk vaak als bijnaam voor de Winterkoning gebruikt, daarom durven we Wren Polka rustig te vertalen met Winterkoning Polka
Geen opmerkingen:
Een reactie posten