Een van de leukste vogelontmoetingen is die met een Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca). Dat geluk overkwam mij vorige week. Je hebt er een oud, gevarieerd landschap voor nodig. Je ziet zo’n vogeltje dus meestal te midden van natuurschoon. Zijn verschijnen is bijzonder, van voren gezien is hij bijna helemaal wit, zodat je in eerste instantie denkt een isolatorknop te zien. Het lied is niet luid en eenmaal gehoord makkelijk te herkennen, maar lastig in een muziekstuk te verwerken. Dat probleem heeft de Engelse zangeres Kate Doubleday omzeild door niet de zang, maar het ezelsbruggetje daarvoor te gebruiken. Deze is in het Engels: Tree, tree once more I come to thee, tree, tree Boabab tree. In haar lied Pied Flycatcher komt deze tekst meerdere malen voor. Vooral dat tree-tree, veel vlugger dan in het lied, onderscheidt de vogel van veel buurtgenoten. Het lied zelf beschrijft het gedrag van de Bonte Vliegenvanger en zou niet misplaatst staan in een vogelgids.
Wie durft iets dergelijks te doen met ‘Ik groet u zoet lief’ van de Houtduif, ‘Het is mooi weer maar het blijft niet zo!’ van de Fitis, ‘Wie, wie hab ich dich so liiiiieb’ van de Geelgors of ‘Fredrik, Fredrik, kiss me, kiss me, kiss me, do it quick, do it quick’ van de Zanglijster?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten