Het is ergens rond 1800. Je hebt op de vogeltjesmarkt een vogel in een kooitje gekocht. Het is een gezellig beestje, alleen zingt het nog niet. Je hebt jezelf als opgave gesteld om het een paar liedjes te leren. Je vraagt je af wat een goede aanpak is? Je kunt voor de kooi gaan zitten en een liedje alsmaar voorzingen. Het lijkt je echter niet waarschijnlijk dat de vogel door de menselijke stem wordt geïnspireerd. Misschien is het beter om het melodietje op je fluit te spelen. Maar is hij in voor elk willekeurig lied? Nu kon je in de muziekwinkel bladmuziek kopen met muziek voor elk soort vogel, dus ook voor de jouwe. Je had bijvoorbeeld Bird Fancyer’s Delight van John Walsh. Deze had zich verdiept in de zang van een aantal vogels en wist precies wat je voor moet spelen om succes te hebben. Maar ja, de hele dag bij zo’n kooi fluiten, hou je dat wel vol? Daarom koop je in een muziekwinkel de nieuwste technische vinding: een serinet, een orgeltje dat het gewenste liedje speelt. De orgelbouwer heeft de muziek van een navolger van John Walsh gebruikt, dus dat zit wel goed. Je hebt twee soorten: een met een draaimechanisme en een duurdere die je alleen hoeft op te winden. Je koopt de duurdere. Je verheugt je al op het moment dat het vogeltje het liedje zingt als je vrienden op bezoek zijn. Helaas breekt dat moment niet aan, het vogeltje gaat niet zingen. Wat blijkt? Je hebt namelijk niet het mannetje, maar het vrouwtje gekocht.
Foto: Serinet of Kanarie-orgel, Museum Speelklok, Utrecht.
Klik hier voor een demonstratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten